Podsumowanie
Wstępne przesłuchanie świadka
Zgodnie z prawem holenderskim sąd może zarządzić wstępne przesłuchanie świadka na wniosek jednej (zainteresowanej) strony. Podczas takiego przesłuchania należy mówić prawdę. Nie bez powodu sankcją prawną za krzywoprzysięstwo jest wyrok sześciu lat. Istnieje jednak szereg wyjątków od obowiązku składania zeznań. Na przykład prawo zna przywilej zawodowy i rodzinny. Wniosek o wstępne przesłuchanie świadka może również zostać odrzucony, gdy wnioskowi towarzyszy brak zainteresowania, gdy dochodzi do nadużycia prawa, w przypadku konfliktu z zasadami należytego procesu lub gdy istnieją inne ważne interesy, które uzasadnić odrzucenie. Na przykład wniosek o wstępne przesłuchanie świadka może zostać odrzucony, gdy ktoś próbuje odkryć tajemnice handlowe konkurenta lub gdy próbuje zainicjować tzw. Wyprawa rybacka. Pomimo tych zasad mogą wystąpić sytuacje niepokojące; na przykład w sektorze powierniczym.
Sektor zaufania
W sektorze zaufania duża część krążących informacji jest zwykle poufna; bynajmniej nie informacje o klientach biura zaufania. Ponadto biuro zaufania często otrzymuje dostęp do rachunków bankowych, co oczywiście wymaga wysokiego stopnia poufności. W ważnym wyroku sąd orzekł, że samo biuro powiernicze nie jest objęte tajemnicą prawną (pochodną). Konsekwencją tego jest to, że „tajemnicę zaufania” można ominąć, żądając wstępnego przesłuchania świadka. Powodem, dla którego sąd nie chciał przyznać powiernictwu i jego pracownikom pochodnego przywileju prawnego, jest ewidentnie fakt, że w takim przypadku najważniejsze jest znalezienie prawdy, co można uznać za problematyczne. W konsekwencji strona taka jak organ podatkowy, nie będąc w posiadaniu wystarczających dowodów do wszczęcia postępowania, może, zwracając się o wstępne przesłuchanie świadków, zebrać wiele (niejawnych) informacji od różnych pracowników biura zaufania aby uczynić procedurę bardziej wykonalną. Niemniej jednak sam podatnik może odmówić dostępu do swoich informacji, o których mowa w art. 47 AWR, na podstawie poufności swojego kontaktu z osobą, na której ciąży prawny obowiązek zachowania tajemnicy (adwokat, notariusz itp.), Do której się zwrócił. Urząd powierniczy może wtedy odnieść się do tego prawa odmowy podatnika, ale w takim przypadku urząd musi jednak ujawnić, kto jest podatnikiem. Ta możliwość obejścia „tajemnicy zaufania” jest często postrzegana jako duży problem w tej chwili jest tylko ograniczona ilość rozwiązań i możliwości odmowy ujawnienia informacji poufnych przez pracowników biura zaufania podczas wstępnego przesłuchania świadka.
Rozwiązania
Jak już wspomniano, wśród tych możliwości jest stwierdzenie, że kontrahent inicjuje wyprawy wędkarskie, że kontrahent próbuje odkryć tajemnice firmy lub że kontrahent ma zbyt słabe zainteresowanie sprawami. Co więcej, w pewnych okolicznościach nie trzeba zeznawać przeciwko sobie. Często jednak takie podstawy nie będą istotne w konkretnym przypadku. W jednym ze swoich raportów z 2008 r. Komitet Doradczy Prawa Cywilnego Proceduralnego („Adviescommissie van het Burgerlijk Procesrecht”) proponuje inną podstawę: proporcjonalność. Według komitetu doradczego powinna istnieć możliwość odrzucenia wniosku o współpracę, jeżeli wynik byłby wyraźnie nieproporcjonalny. Jest to uczciwe kryterium, ale nadal pozostaje pytanie, w jakim stopniu to kryterium byłoby skuteczne. Jednak dopóki sąd i tak nie podąży tą drogą, rygorystyczny reżim prawa i orzecznictwo pozostanie na swoim miejscu. Mocny, ale uczciwy? Oto jest pytanie.
Kontakt
W razie dalszych pytań lub komentarzy po przeczytaniu tego artykułu prosimy o kontakt z panem. Maxim Hodak, radca prawny w Law & More przez maxim.hodak@lawandmore.nl lub Mr. Tom Meevis, radca prawny w Law & More za pośrednictwem tom.meevis@lawandmore.nl lub zadzwoń do nas pod numer +31 (0)40-3690680.