W ostatnich tygodniach porozumienie klimatyczne jest szeroko dyskutowanym tematem. Jednak dla wielu ludzi nie jest jasne, czym dokładnie jest porozumienie klimatyczne. Wszystko zaczęło się od paryskiego porozumienia klimatycznego. Jest to umowa między prawie wszystkimi krajami na świecie w celu powstrzymania zmian klimatu i ograniczenia globalnego ocieplenia. Umowa ta wejdzie w życie w 2020 r. Aby osiągnąć cele określone w paryskim porozumieniu klimatycznym, niektóre umowy muszą zostać zawarte w Holandii. Umowy te zostaną zapisane w holenderskim porozumieniu klimatycznym. Głównym celem holenderskiego porozumienia klimatycznego jest emisja prawie 2030% mniej gazów cieplarnianych w Holandii do 1990 r. Niż w 2 roku. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na ograniczenie emisji COXNUMX. W realizację porozumienia klimatycznego zaangażowane są różne strony. Dotyczy to na przykład organów rządowych, związków zawodowych i organizacji ekologicznych. Strony te są podzielone według różnych tabel sektorowych, a mianowicie energii elektrycznej, środowiska zurbanizowanego, przemysłu, rolnictwa i użytkowania gruntów oraz mobilności.
Porozumienie klimatyczne w Paryżu
Aby osiągnąć cele wynikające z paryskiego porozumienia klimatycznego, należy podjąć pewne środki. Oczywiste jest, że takie środki pociągną za sobą koszty. Zasadą jest, że przejście na mniejszą emisję CO2 musi pozostać wykonalne i przystępne dla wszystkich. Wydatki należy rozdzielić w sprawiedliwy sposób, aby utrzymać wsparcie dla środków, które należy podjąć. Każdej tabeli sektorowej przydzielono zadanie zaoszczędzenia wielu ton CO2. Ostatecznie powinno to doprowadzić do zawarcia krajowego porozumienia w sprawie klimatu. W tej chwili opracowano tymczasowe porozumienie klimatyczne. Jednak nie każda strona zaangażowana w negocjacje jest obecnie skłonna podpisać tę umowę. Między innymi wiele organizacji środowiskowych i holenderska FNV nie zgadzają się z porozumieniami ustalonymi w tymczasowym porozumieniu klimatycznym. To niezadowolenie dotyczy głównie propozycji z tabeli sektorowej przemysłu. Według wyżej wymienionych organizacji sektor biznesu powinien poważniej zająć się tymi problemami, z pewnością dlatego, że sektor przemysłowy jest odpowiedzialny za znaczną część emisji gazów cieplarnianych. W tym momencie zwykły obywatel musiałby stawić czoła bardziej kosztom i konsekwencjom niż przemysłowi. Organizacje, które odmawiają podpisania, nie zgadzają się zatem z proponowanymi środkami. Jeśli tymczasowa umowa nie zostanie zmieniona, nie wszystkie organizacje podpiszą ostateczną umowę. Ponadto proponowane środki wynikające z tymczasowego porozumienia w sprawie klimatu nadal wymagają obliczenia, a holenderski senat i holenderska Izba Reprezentantów muszą jeszcze uzgodnić proponowane porozumienie. Jest zatem jasne, że długotrwałe negocjacje dotyczące porozumienia klimatycznego nie doprowadziły jeszcze do zadowalającego rezultatu i że może upłynąć trochę czasu, zanim zostanie osiągnięte ostateczne porozumienie klimatyczne.